Darmowe gwarancje w grupie jednak z podatkiem

Udzielenie podatnikowi – bez wynagrodzenia – przez powiązaną z nim spółkę poręczenia w celu zabezpieczenia kredytu, w ramach programu wzajemnych poręczeń to nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu.

W 2016 r. spółka wystąpiła o interpretację w zakresie skutków podatkowych wzajemnie udzielanych poręczeń przez firmy należące do grupy kapitałowej. Chciała się upewnić czy udzielanie wzajemnych poręczeń zobowiązań kredytowych w ramach polityki poręczeń pomiędzy spółkami grupy kreuje wartość nieodpłatnego świadczenia podlegającą opodatkowaniu CIT. Zwłaszcza gdy na zasadzie wzajemności uzyskuje poręczenie i jest zobowiązana do jego udzielenia i jednocześnie chodzi o tego, od którego sama uzyskała poręczenie?

Sama była przekonana, że dokonywanie wzajemnych poręczeń w ramach wspólnej polityki poręczeń jest neutralne podatkowo. Wzajemne poręczenia nie stanowią świadczenia nieodpłatnego i w związku z tym nie powstaje po stronie tych spółek przychód do opodatkowania.

Przeciwnego zdania był jednak fiskus. Odpowiedział, że w przypadku spółki brak jest wzajemności i ekwiwalentności poręczeń, a te są niezbędne do braku powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Zdaniem urzędników podatniczka błędnie rozumie pojęcia ekwiwalentności, przez wskazanie, że dokonywanie wzajemnych poręczeń pomiędzy spółkami w ramach wspólnej...